تحقیق ,مقاله,پاورپوینت علمی,پرسشنامه,مدیریت,حسابداری

قرن۲۱ به سمتی می رود كه اكثر مشاغل به دانش و مهارتهای رایانه ای نیاز خواهند داشت. ورود به این عرصه به نوع جدیدی از آموزش نیاز دارد كه با آموزش سنتی كنونی بخصوص آنچه هم اكنون در مدارس ایران در جریان است همخوانی ندارد.

قرن۲۱ به سمتی می رود كه اكثر مشاغل به دانش و مهارتهای رایانه ای نیاز خواهند داشت. ورود به این عرصه به نوع جدیدی از آموزش نیاز دارد كه با آموزش سنتی كنونی بخصوص آنچه هم اكنون در مدارس ایران در جریان است همخوانی ندارد. مدتی است برخی كشورهای جهان به تأسیس مدارس الكترونیكی یا آنچه در ایران مصطلح شده مدارس هوشمند دست زده اند. الگوی اولیه این مدارس از كشور انگلیس گرفته شده است و كشور مالزی یكی از پیشتازان ایجاد این مدارس به شمار می رود. با این رویكرد ایران هم اخیراً طرحی را در سه مدرسه اجرا كرده است. دانشگاهها هم به نوع دیگری از آموزش تحت عنوان آموزش مجازی متمایل شده اند. 

در مدارس هوشمند رایانه در نحوه تدریس و ارزشیابی تأثیر می گذارد و برنامه های درسی را تا حدودی تغییر می دهد. ولی در عین حال كاركردهای اجتماعی مدارس بر جای خود باقی می ماند چون در روابط اجتماعی به دانش آموزان یاری می رساند. 

در این مدارس دانش آموزان می آموزند انبوهی از اطلاعات را پردازش كنند و ازاین اطلاعات در جهت یادگیری بیشتر استفاده كنند. دانش آموزان حتی می توانند با منابع علمی جهان و معلمان و بچه های مدارس دیگر ارتباط برقرار كنند. 

در مدارس هوشمند معلمان می توانند به جای اینكه تلاش كنند خودشان پاسخی برای پرسشهای دانش آموزان پیدا كنند، از آنها بخواهند پاسخ پرسش هایشان را در رایانه پیدا كنند و برای بقیه بازگو كنند. البته مدارس هوشمند این كارایی را نیز دارند كه به دانش آموزان نشان دهند چه اطلاعاتی در وب موثق است تا كودكان و نوجوانان ضمن دریافت اطلاعات درست تحت تأثیر تبلیغات سوءاینترنت هم قرار نگیرند. در نهایت به كارگیری رایانه به معلمان خوش فكر كمك می كند به دوره آموزش براساس كتاب محوری و سخنرانی تك گویانه معلم در كلاس خاتمه دهند و سیستم آموزشی را به شكل سیستم مشاركتی، مبتنی بر آموزش توانایی های پژوهش، جمع بندی، تحلیل و نتیجه گیری دانش آموزان تبدیل كنند.