تحقیق ,مقاله,پاورپوینت علمی,پرسشنامه,مدیریت,حسابداری

مقدمه:

استفاده از مواد كامپوزيتي براي بدست‌ آوردن استحكام در ساختار بتن آرمه 

(مخصوصاً پليمرهاي غني شده از فيبرهاي كربني) به جاي روشها و سبك هاي قديمي همچون اتصال صفحه هاي فولادي بيشتر تريج داده مي شود كه اين خود ناشي از دلايلي است. دارا بودن خواص و مزاياي مكانيكي ( رابطه بهتر بين مقاومت و وزن، و سختي و وزن) مقاومت بهتر در برابر خوردگي و زنگ زدگي و سادگي و سرعت بالاي جايگزيني آن بعد از دهة 80 تحقيقات زيادي پيرامون ويژگي ها و كاربرد اين مواد جديد انجام شد تا جايي كه نهايتاً توانستند با استفاده از فيبرهاي كربن در ساختار بتن هاي مسلح نقش آن در بهبود و افزايش استحكام پي ببرند. نمونه هاي مقاومت يافته با اين سيستم كاهش كشش را نشان مي دهد از سويي بايد بدانيم كه افزايش در كميت و مقدار تقويت كننده ها بدون افزايش در ظرفيت بار در منطقه متراكم منجر به ايجاد عمق ( خيز) در محل محورهاي خنثي شد و به دنبال آن باعث ايجاد مقاومت كمتري در محل گسستگي بار مي شود ازطرف ديگرفيبرهاي كربني كه نقش ارتجاعي-پلاستيكي رادر هنگامشكست ايفا ميكنند فاقد هرگونه خاصيت پلاستيكي ميباشند. به ياد داشته باشيم كه متلاشي شدن تيرهاي مقاومت يافته ناشي از شكست خمشي و انعطاف نمي باشد بلكه ناشي ازكمبود استفاده از مواد كامپوزيتي و تقويت كننده هاي FRP دربتون مي باشد.