تحقیق ,مقاله,پاورپوینت علمی,پرسشنامه,مدیریت,حسابداری

تاريخچه مهندسي پل: 

بشر همواره دنبال راهي براي حمل و نقل کالا از محلي به محل ديگر بوده است. حمل و نقل از طريق رودخانه توسط قايقهاي اوليه، اولين روشي بود که بشر بدان دست يافت. هر چند که امروزه نيز حمل و نقل رودخانه اي يا دريايي ارزان ترين نوع حمل و نقل مي باشد، ليکن بايد به اين نکته توجه داشت که رودخانه يا دريا در هر امتداد  و مسير وجود نداشته و بشر ناگزير به استفاده از راه هاي زميني بوده است. اولين راه هاي زميني ساخته شده، شايد راه هاي ارتباطي بين چند روستا باشد.

هر چند که در حمل و نقل هاي اوليه با استفاده از اسب و قاطر و شتر، براي عبور از دره ها و رودخانه ها احتياج به تمهيدات خاصي نبود و عبور از اين موانع هر چند که به دشواري ولي به هر طريق صورت مي گرفت، ليکن لزوم سرعت بيشتر در ارتباطات و همچنين سنگين تر شدن محصولات و استفاده از وسايل حمل و نقل پيشرفته تر نظير گاري و امثال آن، سرانجام روزي بشر را به اين فکر انداخت که براي عبور از دره ها و رودخانه، معبري ايجاد نمايدکهامروزه به آن پل مي گوييم. لازمۀ هر راه سريع، عبور آسان و مطمئن آن از عوارض طبيعي مثل رودخانه و دره ها مي باشد که این کار توسط پل انجام می شود.

از لحاظ تاریخی اولین پل ها، تیرهای ساده از سنگ یا چوب بودند که بر روی پایه های سنگی در روی رودخانه انداخته می شدند. در دهانه های بزرگ این تیرها توسط الیاف به صورت معلق در می آمدند. اما به عنوان ردپای واقعی تاریخی باید به دنبال پل های طاقی بود. تحقیقات باستان شناسی استفاده از طاق را به عنوان یک سازه به 4000 سال قبل از میلاد مسیح در خاورمیانه نسبت می دهد. لیکن اولین استفاده از طاق به عنوان پل در اسمیرنای ترکیه به 900 سال قبل از میلاد مسیح نسبت داده می شود.

هنر طاق زنی از هنرهای برجستۀ ایرانیان چه قبل و چه بعد از میلاد مسیح می باشد. ایرانیان به طور کلی یک سرزمین کویری و یا جلگه ای کم آب محسوب می شود. اما در دامنۀ رشته جبال زاگرس و رشته جبال البرز، نزول باران و برف سبب تشکیل رودهای پرآبی می گرددکه به خلیج فارس و دریای عمان و دریای خزر می ریزند. در فصل بهار، آب این رودخانه ها بالا می آید و طغیان می کند و اطراف خود را می گیرد. اگر روی آنها پل احداث نشده باشد، راه های قدیمی کاروانرو غیر قابل عبور می شدند.

در سرزمین امروزی ایران، قدیمی ترین پلی که آثار آن به جا مانده، پلی است که اوراتوها روی رود ارس که در حال حاضر مرز بین ایران و شوروی می باشد، بنا کرده اند.