تحقیق ,مقاله,پاورپوینت علمی,پرسشنامه,مدیریت,حسابداری

آزمونهاي دونمونه اي 

درمطالعات تجربي، شبه تجربي كه درآنهاعملكرد متغير موردمطالعه درشرايط متفاوت باهم مقايه ميشوندطبيعت پرسش درمورد معني دار بودن تفاوت درميانگين، پيش ميآيد. درچنين شرايطي به ندرت پرسش درموردطبيعت اطلاعات مطرح ميشود. چرا كه درمطالعات تجربي واقعي دادهها معمولاً حالت كلي به خود ميگيرند. فرض كنيد دريك مطالعه ساده تجربي درمورد يك داردكارايي آن دردوحالت متفاوت (گروه آزمايش و گروه شاهد) اندازه گيري شده است. ميانگينهاممكن استبه طورقابل توجهي با هم تفاوت داشته باشند. آيا اگر مطالعه مجدداً تكرار شود. تفاوتهاي مشابهي به وقت ميآيد؟ اينجاست كه يك محقق ميخواهد معني دار بودن آماري تفاوت ميانگينهابين دو گروه، آزمايش و شاهد را آزمايش كند.

روشهاي پارامتري

در بيشتر مدلهايي كه براي شيوههاي استنباطي موردبحث قرارميگيرد به طورتجربي ساختار معيني را دربارة توزيع جامعه فرض ميكنند، رفتار آزمونها همه برمبناي اين فرضا هستند كه اندازههاي پاسخ، نمونههايي از جامعههاي نرمال تشكيل ميدهند. اين شيوهها براي ساختن استنباطهايي دربارة مقادير پارامترهاي  طرحريزي شده اند كه وقتي مجاز به استفاده از منحني جامعه نرمال هستيم به كار ميروند. به طوركلي، اينها را شيوههاي استنباط پارامترهاي نظريه نرمال مينامند.