در قالب word و در 6 صفحه، قابل ویرایش.
فسيل های بخش هاي سخت (مانند استخوان ها و دندان ها) به صورت زير تشكيل شده اند:
-بعضي از جانوران به سرعت بعد از مرگشان دفن شده اند (با دفن شدن زير گل و لاي يا دفن شدن در توفان شن و غيره).
-با گذشت زمان رسوبات بيشتر و بيشتري بقاياي جانور را پوشانده است.
-بخش هايي از جانوران كه پوسيده و فاسد نشده (معمولاً بخش هاي سخت تر مثل استخوان ها و دندان ها) در زیر رسوبات تازه شكل گرفته دفن می شود.
-در شرايط مساعد (بدون وجود لاشخورها، دفن سريع، نبودن تغييرات آب و هوايي خيلي زياد)، بخش هاي بدن جانور در طول زمان به فسيل تبديل مي شود.
-بعد از مدت زماني طولاني، مواد شيميايي موجود در بدن جانور دفن شده تحت يك سري از تغييرات قرار مي گيرد. به طوري كه استخوان به آهستگي مي پوسد وفاسد مي شود، آب با مواد معدنيش به داخل استخوان رسوخ مي كند و مواد شيميايي داخل استخوان را با مواد معدني سنگ مانند جايگزين مي كند. فرايند فسيل شدن به نحوه جايگزيني و حل شدن موادمعدني اصلي در شيء با مواد معدني ديگر بستگی دارد.
-اين فرايند نتيجه اش يك كپي سنگ مانند سنگين از شيء اصلي است- یعنی يك فسيل. فسيل همان شكل شيء اصلي را دارد، اما از نظر شيميايي بيشتر شبيه به سنگ است. مقداري از هيدروكسي-اپتي اصلي (يك ماده اصلي سازنده استخوان) باقي مي ماند، اگرچه فسیل از سيليكا (سنگ) اشباع شده.
اين جرياني است از تشكيل فسيل:
شش راه برای این که موجودات زنده به فسيل تبديل شوند وجود دارد كه عبارتند از:
-محافظت در برابر دگرگوني : (مثال بخش هاي حشرات يا گياهان كه در كهربا به دام افتاده اند، يك شكل جامد شده از شيره درخت).
سنگ شدن : مواد معدني سنگ مانند به آهستگي به شیء اصلی نفوذ و چكه مي كنند و بافت اندام اصلي با سيليكا، كلسيت يا سولفيد آهن جايگزين می شود و در نهایت يك فسيل سنگ مانند را تشكيل مي دهد. بيشتر فسيل هاي چوب و استخوان به طریق سنگ شدن تشکیل می شوند.